|
NIET
zoals in een mooi verhaal of sprookje
waar hindernissen of gebrek
donkere dreigend bossen
hoge bergen, draken of een gek
worden getrotseerd…
is er altijd een happy end
integendeel….
hoewel toen
die pracht van een dag
hun trouwdag
twee stralende jonge mensen
aanwezigen en gelukwensen
“de duidelijke” koos voor haar
“de ontwapenende” voor hem
zij kozen voor elkaar
het leien dakje
een huis, kinderen
zoals in sprookjes
niets kon ‘t geluk hinderen
samen verbouwen, carrière alles oké
maar na vele jaren
verscheen helaas de boze fee
de tijd vermaalt
het hardste kristal tot zand
en als loopwerk knarst
moet er gestopt, schoongemaakt, uitgeblazen en gesmeerd
of de zaak barst
waarom
het loopwerk niet uitgeblazen
de lagers niet gesmeerd,
het tij niet gekeerd
was het geluk teveel ?
of liet de tand des tijds
de kristallen van hun geluk
niet langer heel?
de duidelijke werd onverzettelijk
de ontwapenende werd ontwijkend
en die afstand werd scheiding
kan na boosheid
het inzicht aanvaarding brengen
en aanvaarding mildheid
een weg naar rust
naar nieuw evenwicht
niet dus
ooit wenste iedereen jullie geluk
dat geluk is ontsnapt
langs een andere weg
is er wellicht geluk
dat weer wacht…
ondertussen zit ieder
alleen
in een leeg huis
|