2019
Moeder Maria of wat heeft het spinneke in.
december 2019
Elk seizoen heeft een eigen sfeer.
Iets of iemand kan lentelijk, winters, herfstig, of zomers zijn,
of iets heel anders dat niets met het jaargetijde te maken heeft bvb saai en tegelijk mooi...
Waarschijnlijk heeft elkeen eigen associaties met de jaargetijden.
Als ik in de herfst een dikke spin in een bedauwd web zie, denk ik aan Moeder Maria.
Ik voel uw verwondering… ik probeer het uit te leggen.
Een dikke herfstspin is doorgaans een aanstaande moeder.
Meer nog, een aanstaande moeder die de vader van haar aankomend kroost
heeft opgegeten.
Een aanstaande moeder die haar kinderen vaderloos in de wereld zet.
Dan bedenk ik hoe geniaal religie in elkaar kan zitten.
Stel je voor dat bij de mens, bij ons dus, de vrouwtjes hun partner zouden opeten,
juist nadat die een kindje heeft gemaakt.
Stel je voor dat Moeder Maria, na Maria boodschap op die 25ste maart dus,
gebraden duifje at.
Je zou denken: ” Jezus de vaderloze profeet” of “adieu OnzeVader”.
Verkeerd: Jozef is voedster vader, en God de Vader zit onbereikbaar in de hemel,
waarschijnlijk niet eetbaar en moeilijk te verteren.
Daarom prijs ik de hemel omwille van de robuuste constructie van de religie.
Vooral in de herfst, als ik dikke herfstspinnen zie, en dan aan Moeder Maria
en aan een
gebraden duifje denk.
Vooral dan.
terugkeer…
april 2019
nooit zijn mijn ouders
naar hun slechte tijd
naar Enschede
teruggekeerd
Enschede
waar ik geboren werd
na bevrijding en honger winter
als een gestroopt konijn
zei moeder
nooit ben ik zelf teruggekeerd
naar deze stad zonder eigen herinneringen
vader zei
Enschede was de slechte tijd.
oorlog
van huis
alleen
slecht eten
ze trouwden
de oorlog bleef
bombardementen
angst
opvordering
onderduiken
ik ben geboren in Enschede
deppenbroeksweg 21
de huizen zijn al lang gesloopt
de straat
deppenbroeksweg in 1960 geschrapt
weg
stadsvernieuwing
de ontploffing in 2000
bracht ook stadsvernieuwing
op 23 doden
950 gewonden
200 ruines
alle verleden
weggeblazen
soms hebben mensen
meestal
een band
met vaderland
geboortegrond
ik niet
hoe zou ik
niets herinner ik me
alleen oorlogsverhalen
uit een verre vreemde stad
toch…
ben ik teruggegaan
huidhonger?
ouder worden?
nieuwsgierigheid?
schaamte om mijn onwetendheid?
ik vond
een stad
levende mensen
vraagt iemand
ben je ooit terug geweest
ja
het was
verrassend gewoon
geen slechte tijd
geen donkerte
alles verdwenen
het verleden is
verstorven
weggeblazen, weggevaagd
eindelijk uitgeveegd misschien??
Twijfel
februari 2019
(t)wijfelen…
het begint
knaagt
groeit
het schommelt
heen en weer
tussen
warm of koud
goesting of onzekerheid
durf, twijfel
ja of nee
halt houden
kan soms
soms ook niet
zelfs niet
als je het wilt
of niet
wild
zou je er van worden
of sereen
het soelaas
afscheid
onverschilligheid of sabbat
geen verdriet wel
eventueel een waardig vaarwel
hoewel…
misschien
licht er
iets anders in het verschiet
|