2017

AFSCHEID

tegenharts wegzeilen
achterlaten van de beloofde kust
zo voelt het verlaten van het verkondigde

je weet beter
je hebt hét of hem
niet gevonden
enkel gemorste woorden
ijl stof en oeverloze leegte

het warmkleverig geloof
bleek inbeelding, fictie

het vlies is gescheurd
het vruchtwater weggelopen
de in-ikkige koesterband geknipt
de voedingsstengel geknakt

de schepping is anders
geen alziend oog
geen alomvattende liefde..

gelukkig bestaat alles
is hier en nu
diep, zichzelf
tastvastig

gelukkigen zijn
nukkig gelukkig.
leven nuïg blij.
eindelijk vrij.

Bubbels

op de receptie zegt de man in maatpak
ik hou van bubbels
mijn buurman nipt aan zijn glaasje
alle bubbels
vervolgt hij
ik bekijk de diverse flessen
rosé, brut, millesime
ik heb nog niet geproefd
zeg ik
mijn buurman volgt mijn blik
nee daar
hij wijst naar een dame
met welgevormde rug en heupen
hoezo
vraag ik
kijk nu
zegt buurman
de dame keert zich naar ons
zie je
zegt buurman
ze ziet er inderdaad sprankelend uit
snap je
vraagt buurman met een knipoog
terwijl hij met een hand een weelderige beweging maakt
ik snap het
zeg ik
en zie inderdaad de bubbels
klasse nietwaar zegt buurman
top
zeg ik
op en top
dat kun je niet zien zegt buurman