2015
Ont…waak
’s morgens
kom ik
uit
mijn sluimer
tot leven
schud mijn haar
wat er van rest
tenminste
rek me uit
strijk als fiere woerd
mijn borstharen glad
ontrol mijn tong
naar de bloem
die
aan de spiegel ontspringt
en waarin ik
mezelf herken
de vlinder
gelijkt
Zeg pap
vroeg mijn zoon
ondertussen zelf ook vader
pap
mag jouw overlijdensbericht
je doodsbrief
op facebook
op facebook!!! dacht ik toen
wat nu?
op fakebook zeker
maar och
wat doet het ertoe
ik maak het zelf niet
meer mee
tuurlijk
zei ik nonchalant en bedacht
ik heb een goed leven gehad
geen ruziemaker
we leven nog
in een vrij land
ja waarom niet
dan kunnen ze me “leuk vinden”
zei ik
en als het zover is
zorg jij dan voor een opwekkende mededeling
dacht ik
je weet nooit waar het goed voor is
en glimlachte mijn eindigheid weg
tja
postuum leuk bevonden
mij is het gelijk
leuk in lijk
het doet me wel
...wat?
Gesponnen
spinnen
beminnen
de herfst
oogsten resten van de zomer
een verdwaalde vlinder
een domme bij of wesp
of
ons
in natte webben
wij hebben ze niet
graag in onze haren
die kleverige draden
nog erger zijn die vette lijven
midden in het web
weg
met die
spinnerij
luchtig
alleen
in de zon
op je rug
een grassprietje in je mond
boven spant de blauwte
bezeild door zomerwolken
je bent zalig
en nietig
maar
hoe gering
het gewicht van een wolk
hoe groot
s
ZELF
als wolk?
hoe zelf zweven
overschaduwen
ongeveer
zesentwintig sextiljoen moleculen
ben je
stel: allemaal water
dat is op wolkse wijze
acht-honderd-duizend kubieke meter damp
een wolk van 250 meter doormeter en twintig meter dik
zo tel je mee
je bliksemt of beregent
je sleept een enorme schaduw over het land
of
zeilt argeloos op grote hoogte door de lucht
het grassprietje smaakt nietig
dag collega’s
cirrus, stratus, cumulus en nimbus
het ga ons goed
Alles heeft zijn tijd
alles heeft zijn tijd
zegt prediker
alles heeft zijn uur,
alle dingen onder de hemel hebben hun tijd.
er is een tijd om te baren en een tijd om te sterven,
een tijd om te planten en een tijd om wat geplant is te oogsten.
een tijd om te doden en een tijd om te genezen,
een tijd om af te breken en een tijd om op te bouwen.
wij hebben prediker achter ons gelaten
of bijgeschaafd en afgeschuind
versterven
hoeft niet meer
er is van alles
we moeten niet tevreden zijn
met weinig of te weinig
dat heeft zijn tijd gehad
en het lot van hen die
op de verkeerde plaats
het verkeerde moment
in een verkeerde gender
geboren zijn
misschien heeft alles
helemaal zijn tijd niet
misschien is verkondigde waarheid
geen waarheid
of heeft zij haar tijd gehad
en zijn wij
die heilige boeken
zat
giraffes
statig op hoge benen schrijden ze
met hun zachte ogen kijken ze
naar
verse blaadjes
mooie ogen kunnen meedogenloos
vanuit de hoogte
neerkijken
giraffes hebben iets
wat anderen niet hebben
giraffes hebben méér
zijn giraffes bezitterig?
zelfvoldaan?
giraffes geven niets prijs
moeten veroverd
trekken hun stilleto’s geraffineerd
uit
en niet alleen dat
leggen zich neer
hun hooghartigheid
af
en niet alleen dat
toch zijn ze gewoon
mensen als jij
en ik iets minder
giraffe zijn is
zijn
iets meer zijn
Het wonderste
het wonderste
is
alles bestaat
er is niets
dat niet is
alles is vol, geest, verstand, ziel
ieligheid, bewustzijn
wat we bedenken
ook de mens
vooral de vrouw
het bewustzijn van de vrouw
zit overal
in haar
en bij de man
tussen de oren
en zo….
zegt zij: “ich bin von kopf bis füssen…”
hijgt hij: “auf liebe eingestellt…”
“nee” zegt zij “ungestellt”
wat
als we de hemel
voorbij vliegen
er niet meer in geloven
dan wacht
alleen
de zieligheid van het
nietS
tsch
zwijg !
Moederdag
dag moeder
je bent niet meer
je kon niet tegen afgang
tegen verliezen
jij was sterk
en wat hard
‘hoe mooi mijn moeder stierf’
precies zoals je het wilde
alléén
helemaal alléén
zonder getuigen
zonder ons
plots
uit ons bestaan verdwenen
eigenlijk wilde je
prinses, politica of ster worden
groots leven
je had niet gekozen
waar je wieg stond
om ver van huis in de oorlog te bevallen
tja de wil van de man
adolf toch!
en die andere man
mijn vader
die heeft
toen hij stierf
jou alleen gelaten
jij hebt het hem nooit vergeven
je kende geen gelatenheid
alleen verlatenheid
die wreed aan je vrat
dag moeder
het zij zo
ieder sterven is ultiem
helaas
mis ik je...
Sterven is straf
met de glimlach op de lippen
ontslapen
sterk
de ogen met een twinkeling voorgoed
sluiten
ongelooflijk
vreugdevol heengaan
onweerstaanbaar
zo sterven is straf
ultiem
zomaar uit het bestaan
afgeschoten
onthoofd
verongelukt
gecrepeerd
pover
doe iets uiterst
met stijl
karakter
doodsverachting
straf
overdenk uw uitersten
vergeet niet
oefening baart kunst
misschien
is jouw sterven
nog verre
van
af
graf
misverstand
achter hoge kerkdeuren
kleurt wierook in glasramenlicht
dansen kazuifels liturgie en vrede
verzacht orgelmuziek verdriet tot troost
je bent jezelf niet meer
godsvolk, schaapje in zondagssamenhorigheid
je laat het zondag licht
diep in je hart schijnen
tot rechts vóór je
in een milde zonnestraal
vroom eenvoudig en kuis
je zondagsmiss
je naar ander hoger en beter doet verlangen
het heiligste kruis en klokkengelui
ohh
dorstig hertwater
onder moeder maria bescherming
|