Waterstoei

Nat
zoent een druppel
de grond
een keverin
likt aan de druppel
de kever zoent de keverin
hij heeft wel zin
en bedrijft met haar
een waterliefde
“Lekker weertje hé”
zegt hij
ondertussen
“ja” ze wast wat pootjes
in de druppel
en kijkt onrustig rond
waar zal ze al haar eitjes leggen
“Ben je al klaar”
vraagt ze achterom
over haar dekschilden
“Nee” nog eventjes zegt hij zuchtend
“De laatste loodjes weer het zwaarst ?”
vraagt ze
“Ja” zegt hij
en likkebaardt
“Laat me ook wat van die druppel
want ik heb dorst...
van ons gehuppel”

 

terug