Beeldig
Vormeloos massief ligt de klomp klei taai voor mij.
Onhandig gedachteloos kneden mijn handen weerbarstig spul,
dat langzaam verandert in een gedachteloze lul.
Hij wuift onhandig naar een denkbeeldig wat gelig lief.
Hij licht zijn schedeldak
en zegt: laat me wat ideeën delen met jou
als ik hét mag mevrouw.
Ook al ben ik van klei, ik ben een kei in passie.
Knapperig oker geheel de uwe
een beetje onbeholpen
want mijn hoofd zit vol ruwe wat wellustige gedachten
die je denkbeeldig betasten...
Want jij kleurt prachtig bij mijn oker
en er is meer...
je bent me te machtig!
